Gah başıma tumar çəkən,
Gah ilantək çalan dünya.
Gah sinəmə dağlar çəkən,
Gah könlümü alan dünya.

Gah dağılan, gah qurulan,
Bəzən açan, bəzən solan,
Gələnləri yola salan,
Özü baqi qalan dünya.

Bir yanda at, bir yanda ot,
Solu günəş, sağı bulud.
«Dovşana qaç, tazıya tut»-
Deyən köhnə filan dünya.

Min rəngi var, min donu var,
Neçə — neçə oyunu var,
Nə əvvəli, nə sonu var,
Yalan dünya, yalan dünya!

«Yalan dünya» şeiri | Bəxtiyar Vahabzadə.